اندر حکایت بی اخلاصی هایمان

انـدر حکایـت بـی اخلاصـی هایمان همین بـس کـه اجـرمان را آجــر مـی کنیم!

.................................

إِنِّی وَجَّهْتُ وَجْهِیَ لِلَّذِی فَطَرَ السَّمَاوَاتِ وَالأَرْضَ حَنِیفًا وَمَا أَنَاْ مِنَ الْمُشْرِکِینَ
من از روى اخلاص پاکدلانه، روى خود را به سوى کسى گردانیدم
که آسمان ها و زمین را پدید آورده است و من از مشرکان نیستم.
الأنعام - 79

پی نوشت :

بارها گفته ام که در این صراط حق تنها چیزی که برایت باقی می ماند اجــر است و آن را نیز تنها به مخلصان این ره می دهند،
و اگر فخر فروشی را پیشه کردی، تنها ثمـره ات اجـریست که آجـر می شود!

طرح نوشت :

حکایت این آجرهای خوش آب و رنگ، حکایت تعریف و تمجیدهاییست که به پایت می ریزند، و تو چه ساده مغرور می شوی!

حواست هست که « آجــر » را رنگ می زنند و به جای « اجــر » غالبت می کنند؟
حواست هست که کلاه سرت نرود؟

زیرا که میان آجر و أجر یک کــلاه فاصله است!