خــدایــا!
شاکـرانه می پرستمت!
نه از روی تـرس، که ز بـردگان باشم!
و نه از روی طلـب، که ز بازرگـانـان باشم!
شـاکرانه می پرستمـت، تا ز آزادگـــان باشم.
« شَاکِرًا لِّأَنْعُمِهِ اجْتَبَاهُ وَهَدَاهُ إِلَى صِرَاطٍ مُّسْتَقِیمٍ »
او شکرگزار نعمت های پروردگار بود، خدا او را برگزید، و به راه راست هدایتش کرد.
النحل 121
امام علی علیه السلام :
گروهی خدا را به امید بخشش پرستش کردند که این پرستش بازرگانان است. و گروهی او را از روی ترس عبادت کردند که این عبادت بردگان است و گروهی خدا را از روی سپاسگذاری پرستیدند و این پرستش آزادگان است.
« حکمت 237 »