دل را ربودی ز دستم،
حلالِ حلالت.
یَا أَیُّهَا النَّبِیُّ لِمَ تُحَرِّمُ مَا أَحَلَّ اللَّهُ لَکَ تَبْتَغِی مَرْضَاتَ أَزْوَاجِکَ وَاللَّهُ غَفُورٌ رَّحِیمٌ
ای پیامبر! چرا چیزی را که خدا بر تو حلال کرده به خاطر جلب رضایت همسرانت بر خود حرام میکنی، و خداوند غفور و رحیم است.
سوره التحریم آیه 1
چقدر سوت و کور شده وصـف حالـم!
چه بی موج و بی تلاطـم شده این دل دریـــا!
بسم الله نور النور.
ای دل روشن بمان! ضلالت به خود راه مده.
روشن بمان و روشنی ببخش...
تسلیم و محتاج باش به سر منشاء نور.
مؤمن و متوکل بمان به او...
که با او بودن عین روشنیست، و بی او بودن عین ضلالت.
پی نوشت : در این متن منظور از ضلالت، تاریکی دل است، در ابتدا می خواستم از ظلمت استفاده کنم که صرفا اشاره به تاریکی ظاهری داشت، اما ضلالت اشاره به تاریکی باطن دارد.
