خــدایــا!

شاکـرانه می پرستمت!

نه از روی تـرس، که ز بـردگان باشم!

و نه از روی طلـب، که ز بازرگـانـان باشم!

شـاکرانه می پرستمـت، تا ز آزادگـــان باشم.


« شَاکِرًا لِّأَنْعُمِهِ اجْتَبَاهُ وَهَدَاهُ إِلَى صِرَاطٍ مُّسْتَقِیمٍ »
او شکرگزار نعمت های پروردگار بود، خدا او را برگزید، و به راه راست هدایتش کرد.
النحل 121

شاکرانه


امام علی علیه السلام :

گروهی خدا را به امید بخشش پرستش کردند که این پرستش بازرگانان است. و گروهی او را از روی ترس عبادت کردند که این عبادت بردگان است و گروهی خدا را از روی سپاسگذاری پرستیدند و این پرستش آزادگان است.
« حکمت 237 »