و چراغ هایی که برای روشنایی ما نیست،
برای بردن سوی چشمان ماست!
پی نوشت:
صحنه ای که باعث شد این جمله رو بر زبان بیارم دیدن چراغ های مجتمع مسکونی داخل منطقه آزاد بود که حسابی سوی چشم آدم رو می بره، جالب اینجاست که در اون مسیر جاده حسابی تاریک هست و از روشنایی خبری نیست.
